Ik ben van de oplossingen. Geen probleem zo groot of er is wel een praktische oplossing. Dat geldt voor de Zweedse puzzels die ik graag tussendoor afraffel, dat geldt voor de kleine en grote levensvragen van anderen en dat geldt voor de huis-, tuin-, en keukenproblemen. Niets leukers dan een telefoontje met “Mam, ik heb een dilemma…”. Regelmatig betrap ik mezelf op datgene wat ik haatte bij mijn eigen moeder: ongevraagd advies. Ongevraagd relatieadvies, onbekommerde koppelpogingen, suggesties voor noodzakelijke aankopen, “je moet je nodig scheren / eens een frisse spijkerbroek aan /naar de kapper / als ik jou was, zou ik….”, ik draai er mijn hand niet voor om.
De problemen die ik níet graag oplos zijn Technische Problemen. Twee linkerhanden en een aangeboren aversie maken dat ik deze het liefst delegeer. In de loop der jaren leerde ik echter dat veel problemen gemakkelijk op te lossen zijn zonder enige kennis van zaken: 1 – STEKKER ER IN EN UIT en 2- RESETKNOP INDRUKKEN. Met deze simpele handelingen wist ik op het werk, als hoofd van een woonvoorziening, een zekere reputatie op te bouwen. Verwarming stuk? “Ik kijk wel even”, en oogstte bewondering voor mijn zogenaamde technische inzicht. Voor de rest vaar ik wel bij 3- HULP ZOEKEN: via internet, van vrienden, bekenden, en desnoods van vage kennissen. Van handige J. leerde ik zo dat in geval van kortsluiting de laatste aankoop het meest verdacht is. Dit na telefonisch advies over het uitvallen van licht én verwarming op Oudejaarsavond, niet de beste tijd om hulp te vinden… Wat bleek: de nieuwe Goedkoop-is-Duurkoop-Lamp had het gedaan. Toch een gevalletje stekker er uit, probleem opgelost… Pas als allerlaatste stap geef ik me over aan: 4 - DE PROFESSIONAL.
Dit is typisch zo’n probleem. Vandaag hebben we de Voorrijkosten- Elke Minuut Telt- Vakman in huis. Nu iedereen het klimaat voor in de mond heeft, hebben ook wij ons fanatiek op isolatiemaatregelen gestort: lekkend dubbel glas vervangen, twee nieuwe radiatoren geplaatst, tochtstrippen aangeschaft en we hebben zelfs een brievenbus met tochtborstel. We hebben hoge verwachtingen van het comfort in huis. Niets is minder waar: we stoken het niet warmer dan 19 graden en het duurt ook nog eens een halve dag voor het zo ver is. Qua klimaat prima, maar niet wat wij ons voorstellen bij comfortabel wonen. Volgens het principe “het laatste apparaat is schuldig” moet de radiator in de woonkamer wel de schuldige zijn. Internet zegt: “water bijvullen en lucht verwijderen”. Het persoonlijk netwerk roept: “Stel de aannemer aansprakelijk”. Die vervangt mopperend de thermostaatknop van de nieuwe radiator. Als dit ook geen effect heeft beginnen we maar weer opnieuw met water en lucht en raadplegen nogmaals het netwerk, alles zonder resultaat.
Nu loopt De Vakman op zijn gemak hoofdschuddend overal bij langs, stelt hier iets bij, draait daar iets aan en zegt dat hij werkelijk niets kan vinden wat ons probleem verklaart. Hij loopt nog eens rond en richt dan zijn oog op de nieuwe radiator met vernieuwde radiatorknop en vraagt: ”Hangt dit gordijn altijd voor de thermosstaatknop?” Hij bedoelt de mooi vallende, handgezoomde, extra zware en isolerende, spiksplinternieuwe gordijnen. “Geen wonder dat het hier niet warm wordt, jouw knop denkt dat ie in de Tropen zit!”
Niet de radiator was de laatst aankoop, maar de gordijnen, aangeschaft als kers op de taart voor ons Klimaat - Comfort- Plan.
Weer wat geleerd. De beste oplossing is stap 0: LOGISCH NADENKEN.
Februari 2020
Комментарии